Μια κοινότητα διαλόγου ανοιχτή.Για όλα και σε όλους. Χωρίς διευθυντήρια. Χωρίς «εμπόρους» ή «πελάτες». Χωρίς «κρυφά» χαρτιά , σχέδια ή σκέψεις. Με μια μοναδική λεπτή κόκκινη κλωστή να τη δένει. Την αγάπη για την πόλη μας. Με στόχο να γίνουμε Ενεργοί Πολίτες ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ της πόλης που θέλουν και μπορούν. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος τίτλος τιμής από τον Πολίτη.

SEARCH

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

«Έχουν χάσει και τα αυγά και τα Πασχάλια»



«Έχουν χάσει και τα αυγά και τα Πασχάλια»



του  Χρήστου Τσεμπέρη
Μια φορά κι έναν καιρό, στην αγορά του δήμου, σε μια πόλη φαντασιακή, χαμένη στο μύθο, οι αντιτιθέμενοι στους τότε άρχοντες, αποφάσισαν λέει να απορρίψουν τις μειώσεις φόρων (Πασχάλια τα έλεγαν , δεν ξέρω γιατί) στους πολίτες της που αποφάσισαν οι αντίπαλοι, γιατί ήθελαν ακόμη ...μεγαλύτερες. Ορθότατο το αίτημα. 
Μόνο που, μέχρι τότε δηλαδή θα έπρεπε οι συμπολίτες τους να καταβάλλουν τους παλαιότερους και μεγαλύτερους φόρους, αφού εκείνοι θα καταψήφιζαν τους μειωμένους;  Ευτυχώς  όχι, γιατί άντε να το εξηγήσεις  τώρα αυτο σε εμπόρους και αργυραμοιβούς που ήταν και πολλοί στην πόλη γιατί είχε και λιμάνι.
 Οι άλλοι στην αγορά ήταν ευτυχώς περισσότεροι, άρα έτσι κι αλλιώς θα μείωναν τους φόρους, οπότε σκέφτηκαν, ας την πούμε την παρόλα μας. Δεν κοστίζει. 
Αιώνες μετά σε ένα νοσοκομείο, κάπου στη βόρειο Αφρική, ο υπεύθυνος μιας υγειονομικής μονάδας "στρίμωξε" για τα καλά έναν προμηθευτή που του πούλαγε ακριβά τα τρόφιμα και ειδικά τα αυγά και ζήτησε μεγάλη έκπτωση για να συνεχίσει να αγοράζει. Εκείνος έδωσε μεν έκπτωση, αλλά όχι αυτή που ζήταγε ο υπεύθυνος. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Δεν έμαθα ποτέ. Είναι προφανές, ότι αν είχε διαβάσει τον προηγούμενο μύθο ο υπεύθυνος, θα απέρριπτε τη μείωση στις προσφερόμενες τιμές, συνεχίζοντας να αγοράζει ακριβά αυγά, μέχρι να πάρει την έκπτωση που ήθελε...
Και κάπως έτσι έφτασε στις μέρες  μας η φράση "έχασαν και τα αυγά και τα πασχάλια".... Σήμερα το λένε "vertigo" στα ορεινά χωριά της Ηπείρου, και έχει αποδειχθεί ότι το παθαίνουν κι άλλοι εκτός από τους πιλότους. Ευτυχώς είναι ιάσιμο.

ΥΓ: Οποιαδήποτε ιστορική ή άλλη ομοιότητα ή παραλληλισμός με την πόλη μας και τη σύγχρονη «αγορά του δήμου» (εν τη ευρεία εννοία…) , το δημοτικό συμβούλιο δηλαδη και τη λειτουργία συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης στη Ραφήνα, είναι εντελώς τυχαία και ιστορικά ανακριβής…

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Δεν θα ντύσουμε τους γυμνούς!!!





Ο κ. Μώρος συγκαταλέγεται αναμφίβολα στις σοβαρότερες παρουσίες στο Δημοτικό Συμβούλιο. Όχι απλά λόγω της θεσμικής υπόστασης που του προσδίδει η θέση του προέδρου του σώματος, αλλά λόγω του προσωπικού ήθους, ύφους, συγκρότησης και συνολικής παρουσίας και στάσης του στα κοινά, που απέχουν παρασάγγας από τα ευτελή, αληθή όμως, περιγραφόμενα από τόσους και τόσους για την εικόνα τινών εκ των "συναδέλφων" του.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΕΜΠΕΡΗΣ - ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
Αντιλαμβανόμενος τη δυσκολία της θέσης του, αντί άλλης απάντησης στα όσα δημόσια κατέθεσε στο διάλογο για τους «εξαφανισμένους»,  θα χρησιμοποιούσα το Πιραντελλικό "να ντύσουμε τους γυμνούς", αντ'αυτού θα χρησιμοποιήσω μερικές σειρές από  τον πρόλογο του ίδιου δημιουργού στο έργο του «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε», χωρίς άλλα λόγια…:

«…Νομίζω πως η ζωή είναι μία πολύ θλιβερή φάρσα. Γιατί έχουμε μέσα μας -χωρίς να μπορούμε να ξέρουμε πως, γιατί κι από που- την ανάγκη να εξαπατούμε αδιάκοπα τον εαυτό μας, δημιουργώντας μία πραγματικότητα (μία για τον καθέναν και ποτέ την ίδια για όλους) που κάθε τόσο αποδεικνύεται ότι είναι μάταιη και φανταστική…».
 
 Δεν έχετε κανέναν λόγο να "ντύνετε" τη "γύμνια" των κατά σύστημα απόντων, που οχυρώνονται πίσω από προσωπικό σας κύρος, και τη γενική αφωνία, για να κρυφτούν.
Δεν είναι έτσι επειδή μερικοί από τους κυρίους αυτούς, έτσι νομίζουν. "Ο βασιλιάς είναι γυμνός"  και δεν θα τον "ντύσει" κανείς.
Αποδοκιμάστε τους πολιτικά. Καθαρά, με σαφήνεια και με ένταση.  Έχετε και το κύρος και το πολιτικό βάρος. Διεκδικήστε για εσάς, το δημοτικό συμβούλιο και για όλους εμάς τους πολίτες, πίσω το κύρος του θεσμού, που στο όνομα της εξαφάνισής τους, ευτελίζεται καθημερινά.

Όσο για τα περί διοικητικών μέτρων και γραφειοκρατίας , αλλά και τα περί του πολίτη τελικού κριτή, απλά αρκούμαι να επαναλάβω τα όσα υπογραμμίζονταν στη τελευταία δημόσια παρέμβασή μας για το «χάλι» αυτό (άσχετα αν τελικά φαίνεται να επιλέγεται το  «χαλί» για να μπουν όλα από κάτω…βολικά):
«…Δε μιλώ καν για διοικητικά μέτρα. Μιλώ για πολιτική δράση, όχι για να σωθούν τα ήδη χαμένα προσχήματα, αλλά για να τηρηθεί μια στοιχειώδης πολιτική και ηθική τάξη! Ούτε καν αυτό δε γίνεται. Είναι χρέος του προεδρείου να προασπίσει το κύρος του συμβουλίου, έναντι όλων αυτών των πρακτικών.
Είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθώ με τους δημοτικούς συμβούλους «φαντάσματα».
Κατατάσσονται απλώς στους ανύπαρκτους. Τελεία και παύλα.
Ας τους χαίρονται και ας τους ξανατιμήσουν ελεύθερα όλοι αυτοί που κάνουν ότι δε βλέπουν ή δεν καταλαβαίνουν. Δημοκρατία έχουμε άλλωστε. Άλλο αν την καταλαβαίνουμε διαφορετικά μεταξύ μας…».
Δεν θα "ντύσουμε τους γυμνούς". Δεν αξίζει σε κανέναν μας.

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Η κατάντια μιας αντιπολίτευσης «φάντασμα» στο δήμο Ραφήνας Πικερμίου.







Αν οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν, τότε σίγουρα κι εμείς ως πολίτες στη μικροκοινωνία του δήμου μας, έχουμε τους αντιπροσώπους που μας αξίζουν!
του Χρήστου Τσεμπέρη - Ενεργοί Πολίτες
Δεν εξηγείται αλλιώς  η παντελής έλλειψη αντίδρασης από ΟΛΟΥΣ στον ευτελισμό  του δημοτικού συμβουλίου και των διαδικασιών του, και δι αυτού στην περιφρόνηση στον ίδιο τον πολίτη, που επέλεξε με την ψήφο του συμπολίτες του για να τον εκπροσωπούν και να παλεύουν για τη βελτίωση της ζωής του, με τις προκλητικά  συνεχείς  απουσίες διάφορων  «σωτήρων» , οι οποίοι θέλουν και να προβάλουν και ως  μελλοντική «λύση». Ανερυθρίαστα. Χωρίς ίχνος ντροπής. Σαν εκείνους τους άλλους παλιά, που έφερναν καθρεφτακια στους ιθαγενείς, τώρα λείπουν από κάθε συζήτηση, καθε προβλήματος , ενώ τρέχουν βέβαια σε καθε λογής κοινωνικές εκδηλώσεις,και προσπαθούν να μας πείσουν οτι υπάρχουν, φωτογραφιζόμενοι!
Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη ΠΟΤΕ να απολογηθούν, να εξηγήσουν έστω πολιτικά τη στάση τους. Βαθύτατη περιφρόνηση, προς τον πολίτη πρωτίστως και το θεσμό που υπηρετούν(;) δευτερευόντως.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια του εξευτελισμού, της αδράνειας , της αδιαφορίας και του κρυψίματος κάτω από το χαλί (ή μήπως χάλι;) της άθλιας  αυτής εικόνας και πρακτικής, και κανένας από το προεδρείο δεν προχώρησε ποτέ σε προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση. Να τεθούν προ των ευθυνών τους οι συνήθεις ύποπτοι. Έστω με μια επιστολή προς όλους που να υπενθυμίζει καθήκοντα και υποχρεώσεις και να καλεί να σεβαστούν τον πολίτη και το δημοτικό συμβούλιο.  Τους συναδέλφους τους που παρουσιάζονται, παλεύουν για την πόλη, κάτι κάνουν βρε αδερφέ, τιμώντας έτσι όλους αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν  την ψήφο τους.
Δε μιλώ καν για διοικητικά μέτρα. Μιλώ για πολιτική δράση, όχι για να σωθούν τα ήδη χαμένα προσχήματα, αλλά για να τηρηθεί μια στοιχειώδης πολιτική και ηθική τάξη! Ούτε καν αυτό δε γίνεται. Είναι χρέος του προεδρείου να προασπίσει το κύρος του συμβουλίου, έναντι όλων αυτών των πρακτικών.
Είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθώ με τους δημοτικούς συμβούλους «φαντάσματα». 
Κατατάσσονται απλώς στους ανύπαρκτους. Τελεία και παύλα.
Ας τους χαίρονται και ας τους ξανατιμήσουν ελεύθερα όλοι αυτοί που κάνουν ότι δε βλέπουν ή δεν καταλαβαίνουν. Δημοκρατία έχουμε άλλωστε. Άλλο αν την καταλαβαίνουμε διαφορετικά μεταξύ μας…
ΥΓ: για αποφυγή παρεξηγήσεων, σπέκουλας και ενδεχόμενης  σκόπιμης στρέβλωσης των όσων παραπάνω λέω, ή τσουβάλιασμα για μικροπολιτικούς λόγους όλων  των συμβούλων σε μια γενικευμένη  κριτική, ΔΕΝ είναι όλοι έτσι.
Προς τιμήν τους, υπάρχουν σύμβουλοι που ασκούν τα καθήκοντά τους , συνεισφέροντας με προτάσεις, ελέγχοντας , πολλές φορές σκληρά (και πολύ καλά κάνουν) τη δημοτική αρχή για αποφάσεις, πράξεις ή παραλείψεις κατά την εκτίμησή τους. Δε χρειάζεται καν να τους αναφέρω ονομαστικά. Δεν το έχουν ανάγκη οι ίδιοι. Είναι τόσο εύκολο να τους διακρίνει κανείς  όλα αυτά τα χρόνια. Το δυστύχημα είναι ότι η δική τους εικόνα κάνει ακόμη πιο αποκρουστική την εικόνα  της ευτέλειας, ακόμη και των επικεφαλής τους.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...