Η πόλη και το παράλιο μέτωπό της επιβάλλεται να "επιστρέψει" στους πολίτες της. Δεν υπάρχει μέρα για χάσιμο

γραφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΕΜΠΕΡΗΣ

Η έντονη και πολλές φορές συγκρουσιακή δημόσια συζήτηση των τελευταίων εβδομάδων στην πόλη για το ρόλο, το σκεπτικό και τη δραση του ΟΛΡ σε σχέση με την πόλη, (συζήτηση στην οποία συμμετείχαμε κι εμείς ως "ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ" με έντονο τρόπο) ανέδειξε ανάγλυφα το χρόνιο, γνωστό σε όλους μας, πρόβλημα.
Αφενός μία  (σχεδόν προκλητικά σε πολλές περιπτώσεις) ιδιοκτησιακή λογική του "δε δινω λογαριαμό σε κανέναν",  αλλά και μια δυσεξήγητη αν όχι ανεξηγητη απραξία σειράς δημοτικών αρχών, που εν πολλοίς έχει οδηγήσει για χρόνια τωρα σε μια ιδιότυπη διχοτόμηση της Ραφήνας.
Από την άλλη ένα (σχεδόν) κοινό μέτωπο δημοτικής αρχής, αιρετών, κατοίκων, φορέων και συλλογικοτήτων, που ζητούν τα αυτονόητα. Την ομαλή λειτουργία του Λιμένα δηλαδή στο πλαισιο των αυξημενων συγχρονων αναγκών του, αλλά και την απόδοση της ίδιας της πόλης της Ραφήνας στους δημότες, πολίτες και επισκέπτες της.
Αυτό είναι το κυρίαρχο θέμα.
Οι καταγγελίες της δημοτικής αρχής, η επί ημέρες αμήχανη σιωπή του ΟΛΡ, οι "απαντήσεις"  και οι...διορθωτικές πρακτικές της διοίκησης του λιμένα ( που εν τοις πραγμασι αποτέλεσε αποδοχή του προβλήματος ) , το "τραβηγμα των αυτιών", ο "ξαφνικός της έρωτας" με τη δημοτική αρχή και το κομψό "άδειασμα" της από το ΤΑΙΠΕΔ, δεν πρέπει να τραβήξουν την προσοχή μας στο "δεντρο" (καταγγελίες κλπ) και να χάσουμε έτσι το "δάσος".
Και το "δάσος" είναι η επιστροφή της πόλης στους πολίτες της. Τίποτε περισσότερο. Τίποτε λιγότερο.
Η πόλη μας,  έχει ένα και μόνο δρόμο διεκδίκησης να ακολουθήσει. Το δρόμο που χαράχτηκε στην Πατρα, στην Αλεξανδρούπολη και αλλου, με τους εκεί Οργανισμούς Λιμένος και την απόδοση από το ΤΑΙΠΕΔ του παραλιακού μετώπου και μέρους της χερσαίας ζώνης, στους φυσικούς της ιδιοκτήτες, στους πολίτες.
Η συζήτηση, το πλαίσιο δικεδίκησης (ίσως και απαίτησης γιατί οχι....), οι προτάσεις και το σχέδιο για την απόδοση του παραλιου μετώπου και του μέρους της χερσαίας ζώνης που δεν είναι απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία του λιμένα, αλλά είναι ζωτικά για την  πόλη, έχει ένα και μόνο συνομιλητή.
Και αυτός δεν μπορεί να είναι η αδύναμη (ανεξαρτήτως προθέσεων) διοίκηση του ΟΛΡ, αλλά το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ.
Με την υποβολή συγκροτημένης πρότασης για την πόλη και τους δημότες, σκληρή και με επιχειρήματα διαπραγμάτευση και απαίτηση για υπογραφή της συμφωνίας παραχώρησης από το ΤΑΙΠΕΔ στο δήμο ΑΜΕΣΑ.  Όλα τα υπόλοιπα, από όλους ανεξαιρέτως τους "εμπλεκόμενους παίκτες" είναι κινήσεις για το φαίνεσθαι, το πρόσκαιρο τακτικό επικοινωνιακό όφελος, και κλείνουν τα μάτια στην ουσία.
Δεν υπάρχει μέρα για χάσιμο σε συζητήσεις επί συζητήσεων.
Η πόλη πρέπει να επιστρέψει στα χέρια των πολιτών της και να λειτουργήσει επιτέλους επ'ωφελεία τους.
Το λιμάνι πρέπει και οφείλει να λειτουργήσει ομαλά, σύγχρονα, με σχεδιασμό και διεκδίκηση για τα απαραίτητα έργα υποδομής στο χώρο ευθύνης του, αλλά και στην πόλη. Και εκεί πρέπει και θα είμαστε όλοι μαζί στην ίδια πλευρά του ποταμού.
Δεν υπάρχει ούτε χρόνος , ούτε χώρος για "χαρτοπόλεμο" ανακοινώσεων ενθεν κακείθεν.
Είναι ώρα για έργο, κοινή δράση και αποτελεσματικότητα.
Θα είμαστε παρόντες και αρωγοί σε καθε τέτοια προσπάθεια.